Maori

Van taupo rijden we naar rotorua. Een paar plekken waar we heel kort stoppen om foto's te maken. In rotorua worden we in de govermentpark afgezet, waar we even mochten rondlopen. We liepen naar het water met een groepje en over het zand. Uiteindelijk wilde ik terug lopen maar kwam in een soort drijfzand terecht ofzo. Haha het zag er als stevig grond uit, maar zakte best ver weg. Bah hele vieze schoenen. Op het einde van het park stond een bordje dat je op het pad moest blijven enzo. Oepsie. Gelukkig was het gras nat, dus schoenen heb ik best goed schoon gekregen. Ik heb de afgelopen 2 dagen met een nederlands meisje in de bus gezeten, maar pas op het einde ontdekte we dat we allebei nederlands waren. S'middags liep ik de stad in en kwam haar weer tegen en heb de rest van de middag met haar door de stad gelopen.

Kia ora.

's avonds ga iknaar de maori dorp. Voor mijn hostel kom ik elisabeth weer tegen en een ander nederlands meisje anne. We worden opgehaald door een bus en daar word verteld wat kia ora betekend. Het betekend hello, goodday. Niet alleen in het engels nee in wel 61 talen. Was dus stiekem een lange rit. Onze stamhoofd werdt gekozen die de openingsceremonie moest uitvoeren. We mochten niet lachen. Dit vond ik wel een beetje lastig omdat ze van die leuke gezichten trekken en hun tong steeds uitsteken. Van binnen lachte ik me kapot. We liepen verder het dorp in en daar waren verschillende maori huisjes waar verschillende spelletjes en gewoontes werden uitgelegd. Natuurlijk bij het eerste huisje werd ik uitgekozen om het voorte doen. Maargoed ik had de slag toen te pakken en wou bij elk huisje wel het spel of iets te proberen. Daarna gingen we kijken hoe het eten uit de grond werdt gehaald. Stinkt naar modder, maar veel van mensen gehoord dat het erg goed smaakt.
We kregen daarna een dans en zangvoorstelling. Ik vond het echt mooi. Ook heel grappig, omdat er 1 danser echt helemaal los ging en met zijn tong danste enzo. Heel grappig. Ook de zang was mooi. Na de voorstelling gingen we eten. We kwamen aan een tafel te zitten met twee jongens. Een italiaanse en een uit alaska. Wonen er mensen in alaska? Was mijn eerste vraag. Whaha stom, natuurlijk wonen er mensen. Hij vertelde dat het daar heel mooi is, dus ben nu wel een beetje nieuwsschierig. Het eten was niet echt geweldig vond ik. De aardappelen uit de grond smaakte als de mudpools in rotorua. Verder was en kip lam en vis. Nou gelukkig was de vis heel erg lekker. Het toetje viel ook een beetje tegen. Een soort cake ietsje wat echt niet lekker was en iets wat wel lekker was. Weet niet meer hoe het heette. Maar het was zo lekker dat mensen aan het bunkeren waren, dus ik had maar een klein beetje. Jammer. Maar gelukkig was er nog veel vis. Dus na het toetje ben ik terug gegaan naar de vis, omdat ik nog een beetje trek had. Er werden nog wat liedjes gezongen en toen werdt de avond afgesloten. Het was erg leuk en gezellig. Helaas verpeste de buschauffeur het einde door volksliedjes te gaan tetteren door de microfoon in de bus die veel te hard stond. Met piepende oren stapte ik de bus weer uit. Het was een leuke avond en ik he ervan genoten.